نگاهم به آسمان و عرش خداست
عجب صبری خدا دارد
دلم ریش ریش است
گویند یارانش 1
هزار بار برایت می میرند و
باز زنده گردند در راهت می میرند
گوید : بهترین یاران دارم 2
با هیچ یارانی معاوضه اش نمی کنم
گویند :
هر محرم
از عرش لباس خونینت می آویزند 3
در چشم ما نمی آید جز در چشم معصومت
دلم پاره پاره گشته
با توام هر لحظه
و بی تو چه کنم
حیرانم از عرشیان
که می بینند لباست را
پای برهنه بر مهد عصر می آیم
شیفته از شیفتگی
مجنونم برگام سبزت 4
بر دستان بریده ات 5
بر تن بی سرت 6
بر نگاهت و لبخندت
عاشقانت چگونه تحمل کنند
نگاهم از مهد به عرش می آید
با پای برهنه می آیم به کرب و بلا
پاهایم مثل کویری خشک
تَرک بر می دارد
گیسو بر باد
می آیم به مهد کرب و بلا
پایم بر خارهای مُغیلان
گیسو بر باد
قلب بر باد
می آیم ، ای تمام باورم
حتی از تَل زینبیه نمی مانم
می آیم ، چشمانم بر باد
لحظه ای درنگ باید
من هم هفتاد و سه تن ، از یارانت هستم
می آیم
اگر یارانت گویند :
هزار بار برایت پیشمرگند
من تا بی نهایت پیشمرگت
هستم
دلم تنگ و سَرگشته ام
می آیم با کاروان زمان
لحظه ای درنگ
گرمای عطش نمی دانم چیست
با تو بودن عین دریاست
و
سیراب بودن
دل تنگ و سرگشته ام
در عصر عاشورا کنارت می مانم
ای تمام باورم
حتی تمام مهد بی مَرد
شود
با تو می مانم و
پیشمرگت می شوم
یا ثارالله 7
--------------------------------------------------------------------------
سروده رویا پوراحمدگربندی– دوشنبه 1402/5/2– 6 محرم - ساعت 23:30 شب
1-یاران ام حسین ( ع)
2- امام حسین ( ع)
3- امام صادق ( ع )
4- امام حسین ( ع )
5- ابوالفضل عباس ( ع )
6- امام حسین ( ع )
7- امام حسین ( ع )