" شعری از رویاپوراحمدگربندی به مناسبت رحلت پیامبراکرم ( ص ) " :

     

 شعری از رویاپوراحمدگربندی - این اشعار صرفا جهت مطالعه است

کپی برداری پیگرد قانونی دارد

**********************************************

               بوی خوش یاس از تو جان می گیرد

              بوی خوش تو

              یاد شبهای دراز

              در سکوت شب یلدا      1 

              بوی خوش تو بر دشت وزید

              برفراز قلۀ کوه

              در افق چیست که به آن می نگری

              دست نوازشگر باد آرام

              می پیچد در زلف سیاهت

              تو بدور از هیاهوی شهر

              عرش را می جویی

               شاید امروز زودتر از روز دگر   2 

               باز آید

               اینک با رفتن تو         3      

               امید رَخت بست از باور من

               مهربانی واژه ای بود غریب          4

               با نگاهت گل رحمت ، گل امید

               نقش می بندد

               در دشت و دَمن

               گل یاد من ، با یاد تو جان می گیرد

               آسمان دل من بارانی است

               درهای آسمان فرو می بندند     5  

                چون که گل من امشب قصد سفر دارد

               آسمان دل من طوفانی است

               چون که از عرش صدایی می آید

               می آیند تا تو را باز برند          6

             مهربانی و سخاوت ، غیرت آموز مرا

               تا باز بَرم بَر مَهد زمین

               هیچ می دانی ؟

               بی یاد تو در شبهای دراز

               در سکوت شب خود خواهی یمان

               چه گذشت و می گذرد بَرما ؟

               در نگاه آنها آز و هوی جان می گیرد

               هر شب از کوچۀ شهرم

                صدایی می آید

               صدای غُل و زنجیر کشانی می آید

               کاروانی از شیاطین هوی بَرگرد شهر می گردند

               بانگی می آید :

                 " آیا کسی  نیست که بَر گرد ما آید ! "

               هر شب از کوچه های شهرم

                صدایی می آید

                 " کاروان ما ، کاروان تباهی است "

                  " باز آیید ! "

                در سکوت تاریک ، شبانگاهان

                صدای شیاطین می آید

                هر صبح از کوچه های شهرم

                صدایی می آید : 

                  " گل امید ، خشک گشت در این کوهپایه

                                      پی چه می گردید ؟ ! "

                 در نگاه من و تو شرم و حیا

                غیرت و حلم و صفا رَخت می بندد

                         می دانی درد من

                درد ِفضایی وهم انگیز است

                کاش می شد ، نوری دگر باره

                باز می تابید

                بوی خوش یاس سفید و میم

                عطر جان بخش شقایقهایم

                 دوباره جان می بخشید

                 تا هر شب و روز در آسمانها

                 ستارگان خاکی

                 باز تابند

                 با که گویم از دلتنگی دور

                 نگاها مَسموم

                 کلامها با شاخه هایی از ریا

                 می رویند

                 با کاروان دل خود ، امشب

                 تا مدینه خواهم آمد

                 تا بَر آن گنبد سبز ، باز بَرم

                 راز دلتنگی دور

---------------------------------------------------------------------

 سرودۀ : رویا پوراحمد گربندی -- 27 / محرم صفر 1420 

   «  تقدیم به پدر مهربانم پیامبر خدا حضرت محّمد (ص)  »

1 – روزهای اعتکاف پیامبر در غار حّرا

2 – انتظار پیامبربعد از رسالت به آمدن جبرئیل

3 – رحلت پیامبر

4 – عصر جاهلیت قبل از اسلام

5 – قطع وحی الهی بعد از رحلت پیامبر

6 – فرشتگان