عاشقان پَر کشیدند / من حال غریبی دارم

عاشقان پَر کشیدند                    1  

من حال غریبی دارم

حالم در حال جان کندن است و بس    

دلم در پای این دار دنیا

می کنم جان با رفتنت

یا حسین ( ع )

کجایی ای روحم

حال غریبی دارم

عاشقان پَر زدند                     2

بی بال در مَهد زمین گیرم

گیرم ، در شاخه های مَهد ماند

در کنار خیمه های سوخته ات          3

دود روحم در پرواز است

مجنونت ، مجنون تر گشت

نگاه بر عرش خداست

عجب صبری خدا دارد

صبرش بر مظلوم کرب و بلا

در هر قرن و سال و روز

ظلم بر سربازانت ، هر روز فرود می آید

در نگاهم را توست

شمرها در روز

مظلومان راهت

سَر می بُرند

کجایی ای حسین من

مجنونت ، مجنون تر می شود

پلکانی از مهد به دیارت می سازم     4

پلکانی از نور

دستانم می گشایم کنار خیمه ات

ای سالار من ، پیمان می بندم

 همیشه کنارت می مانم

عشق را در عصر عاشورا سَر بریدند

و   من و ما هر روز

در مَسلخگاه عصر عاشورا        این عصر        

سرهای مان را می بُرند    

کنار امام عصر ( عج ) ، کنارت می مانیم

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------                  

سروده رویا پوراحمدگربندی– سه شنبه 1402/5/3 – 7 محرم – ساعت 22:36 شب

1 - یاران امام حسین ( ع)

2- یران امام حسین ( ع)

3- خیمه اهل بیت امام حسین ( ع ) در کربلا

4- دوستداران امام حسین ( ع) همیشه در کربلا (  روحا حاضرند )

نگاهم به آسمان و عرش خداست / دلم ریش ریش است

نگاهم به آسمان و عرش خداست

عجب صبری خدا دارد

دلم ریش ریش است

گویند  یارانش          1

هزار بار برایت می میرند           و

باز زنده گردند در راهت می میرند

گوید : بهترین یاران دارم             2

با هیچ یارانی معاوضه اش نمی کنم

گویند :

هر محرم

 از عرش لباس خونینت می آویزند       3

در چشم ما نمی آید جز در چشم معصومت

دلم پاره پاره گشته

با توام هر لحظه

و بی تو چه کنم

حیرانم از عرشیان

که می بینند لباست را

پای برهنه بر مهد عصر می آیم

شیفته از شیفتگی

مجنونم برگام سبزت         4

بر دستان بریده ات           5

بر تن بی سرت               6

بر نگاهت    و   لبخندت

عاشقانت چگونه تحمل کنند

نگاهم از مهد به عرش می آید

 با پای برهنه می آیم به کرب و بلا

پاهایم مثل کویری خشک

تَرک بر می دارد

گیسو بر باد

می آیم به مهد کرب و بلا

پایم بر خارهای مُغیلان

گیسو بر باد

قلب بر باد

می آیم ، ای تمام باورم

حتی از تَل زینبیه نمی مانم

می آیم ، چشمانم بر باد

لحظه ای درنگ باید

من هم هفتاد و سه تن ، از یارانت هستم

می آیم

اگر یارانت گویند :

هزار بار برایت پیشمرگند

من تا بی نهایت پیشمرگت

هستم

دلم تنگ و سَرگشته ام

می آیم با کاروان زمان

لحظه ای درنگ

گرمای عطش نمی دانم چیست

با تو بودن عین دریاست

و

سیراب بودن

دل تنگ و سرگشته ام

در عصر عاشورا کنارت می مانم

ای تمام باورم

حتی تمام مهد بی مَرد

شود

با تو می مانم       و

پیشمرگت می شوم

یا ثارالله                         7

--------------------------------------------------------------------------

سروده رویا پوراحمدگربندی– دوشنبه  1402/5/2– 6 محرم - ساعت 23:30 شب

1-یاران ام حسین ( ع)

2- امام حسین ( ع)

3- امام صادق  ( ع )

4- امام حسین  ( ع )

5- ابوالفضل عباس ( ع )

6- امام حسین ( ع )

7- امام حسین ( ع )