بهار۱۳۹۲

خنکای نسیم باد بهاری

تورابه آن سوی دشت گل های نرگس و یاس و مریم می برد

وقتی با پای برهنه برعلف های باران خورده راه ی روی

خنکای آن و بوی گلها با تمام وجودت حس می کنی :

چشمانت را بگشای وافق را در دور دست بنگر :

دسته های دور پرواز پرندگان عاشق خونین بال را

که در ورای ابرهای خاکستری در افق

در نور خورشید گم می شوند ؛

می خواهی همره من بیایی

یا در دشت گل ها ماندگار شوی ؟

هر کدام را که برگزینی

در حسرت دیگری می مانی !

پس با اسمش هر دو را برگزین

که هم آسمانی شوی و هم زمینی : *** یا الله ***

دل نوشته ی : رویاپوراحمدگربندی ؛ دوشنبه 28/12/1391 ؛ 15:30 عصر