هم قدمتت از ازل آمده ام

در انتظار آمدنت لحظه لحظه می شمارم

گل ستاره ها را می چینم و

در بیکرانه دشت آسمان

می پراکنم 

بیا که

دلتنگ 

شنیدن صدای آمدنت

در یک آدینه ام

بخواند بلندگوی مساجد

و در کعبه

که تو آمدی

هم قدمتت از ازل آمده ام

از کوچه باغ های فدک

در پس گردنه کوه احد

در کوچه های تنگ مدینه

رایحه تودر آدینه ها

که به دیدار جدت می آیی

می جویم ردت را

" سروده رویاپوراحمدگربندی "

مبارک باد حلول ماه پربرکت ربیع ا لاول

شعری از رویاپوراحمدگربندی :فلسطین آزاد می شود

      

شعری از رویا با  درد  این سرزمین

به یاد تو فلسطین

اگربگریم عجیب نیست

در این بیغوله

نهادند نامش زمین

که من نامم آدم است

که براین بوم و بر نهادند

برمن نامم

اشرف مخلوقات جهان

اگربگریی

برمن انسان بی اشک و درد

که تنها به فکر خورد و خواب باشم هین!

چه فرقی بین من و وحوش باشد هین!

درنگ است و درنگ  و درنگ

به فرجام این مهد زمین بی فرجام کار

ببین

این است زیباترین خلقت آفرین

من انسانم و

شرم آید

بگویم

مسلمانم و بی خیال آوا و درد

مسلمانم و به من چه مرد دیگری

مسلمانم و به خیال قطع عضو

مسلمانم و بی خیال اشک مادر به درد

چه گویم دلم آه و است و درد

که چندین در این دشت و راغ

بیاسایم و ببندم دیدگان

نبیند درد و رنجی که شاید

خاطرم بخلد دمی در این لحظه ها

چه گویی و چه می گویی و خواهند گفت : آیندگان

عجب مسلمی بود در این سرزمین

که فریاد مظلومی بدید و دم برنیاوردچند به گاه

مسلمانم و از خاک آزادگانم

من ایرانیم

مسلمانم و سرورم

سرور آزاده گان است :               1

که بی سر و باسر

بیایم و انتقام می کشم

از کفر و کفار

چه صهونیست باشد

یا غیر

بیا با من ای برادر

که دیری نمانده تا فجرگاه

من عشقم ، عشق راه حسین (ع) است

که دستان من سبز سبز است

که شاخ زیتون و بیت المقدس

در انتظارپای سبز سبز

من

مسلمان با درد این سرزمین است

****************************************

شعری از رویاپوراحمدگربندی - جمعه  1396/4/2 - ساعت 9:15

                                                  1438/28 رمضان

به مناسبت روز جهانی قدس   

1-امام حسین (  ع  )                   

خرمشهر آزاد شد : شعری از رویاپوراحمدگربندی

شعری از رویاپوراحمدگربندی - این اشعار صرفا جهت مطالعه است

کپی برداری پیگرد قانونی دارد

********************************************************

از سفر کردۀ ما باز برید باز خبر

          باز بجویید که چه آمد بسرش باز خبر

          آن سفر کرده که چشمها بدرقۀ

          اوست ، باز برید باز خبر

          همره کاروان زمان

          مرا باز برید به بیشۀ نور

          در فراسوی تنگ زمان

          خبر از آتش و خون ، فریاد و عصیان بود 

          باد می ماند بر دروازۀ شهر نور

          شهر من ، شهر نبود آتش بود

          کوچه هایم دریا ، خانه هایم  در مِه گم

          باغها یم نیزار

          با من  آواز دهید

         نخلها بی سر ، می مانند

         کوهها بی یاور شَبگرد کوهساران می ماند

         دیگر آوای صدایش را هر شب

         دیگر از زمزمه های شبهایش

         در نخلستانها ، کوهها ، دشتها

         نمی آید باز

         بامن از مرد بگو

         که دیار خفتۀ من با آن بیگا ْنهِ ست

         با من از یار سفر کرده باز بگو

         با من از سجادۀ نور

        با من از پاکی و صفا ، باز بگو

        رفته رفته ، گل یخ می روید بر کوهسارها

        رفته رفته ،گل نسیان می روید بَر دشتها   

         با من از مرد بگو

        که به یک هل منْ

        از آسمان بی فروغ شهر

        پَر کشید

        همه جا کبر و غرور ، فریاد و عصیان است

        پُر فروغ چشمهایش را

        جامه های خاکیش را

        از یاد رفته

        همه را سودای زر اندوزی در سَر

        به زبان ، خاکسار دشت شقایقهایند !

        گل خورشید ، فقط در چشمهای تو جان می گیرد

        گل امید ، فقط در راه تو پا می گیرد

        آسمان دل من بارانی است

        طوفانی باید

        تا بَر سجادۀ نور

        از شهری خاموش

        به باغ شقایقها

        پروازی دوباره باید کردد

" میلاد سرور آزادگان : امام حسین ( ع ) مبارک " : شعری از رویا پوراحمدگربندی

  شعری از رویاپوراحمدگربندی - این اشعار صرفا جهت مطالعه است

کپی برداری پیگرد قانونی دارد

**************************************

              لباسم سبز ، نگاهم سبز ، راهم سبز       1

              آسمان دل من سبز است

              یاد باد ، آن شب لالۀ سبز        2

              در میان لاله های سبز ، او زیبا بود        3

              در نگاهش نور ، هیبت ، وقار

                                                   جَدش بود       4

              من از دشت شقایقها ، باز می گردم

              باغچۀ کوچک دل من

              به وسعت آسمانها است

              و من شبانگاهی دور

              باغ گلهایم را دیدم

              گلهای رنگارنگ ، همه در یک جا جمع

              و گلهای نرگس را

              رَسته از بند فصول

              شاید زمانی می پنداشتم

              باغ گلها ، دشت شقایقها

              خواب یا شاید رویا است

              امّا اکنون ، می دانم

              باغ گلهای من ، جاودانی است

              من ، لالۀ سبزم

              سبزتر از تمامی لاله های سبز

              من ، رسَته از بند قوانینم

              من ، همره لالۀ سبز

                           از دشت کرب و بلا می آیم

                                       هیبت او ، بس سنگین است

              او لالۀ سبز کوچک خود را ، با خود     

             به آسمانها خواهد برد

             لالۀ های سبز ، سَربازان اویند

             بوی او را هر سال  

             باد با خود

             به دشت خشک باورمان ، می آورد

             راهم سبز ، وجودم سبز

             چون که سالها ، شایدم قرنها

                                 داغدار شقایقهایم

              با من ، هر شب

              از دشت نمناک غربت ، تنهائیها

              لاله ها می رویند

                                  آلاله ها در کوه

              بند سپید یاس هایم

              بر تارک زمین

              ستارگان درخشان زمین را

              به آسمانها خواهد برد

    --------------------------------------------------------------------------------------

    سرودۀ : رویا پوراحمد گربندی

« تقدیم به سرور آزادگان و سالار شهیدان امام حسین (ع) وپاسداران ،

                     حریم عشق و آزادی»                         

  1 - این شعر بر اساس 2خواب سروده شده

  2 - امام حسین (ع)

  3 - پاسداران  

  4 – پیامبر اکرم ( ص )